Hallfrid, tidlegare Andreassen, vart fødd på Gimsøya i Lofoten. Ho vaks opp i ein storfamilie der faren var lærar og klokkar.



Etter folkeskulen, gjekk ho på folkehøgskulen på Ekren ved Melbu (1903 – 1904). I 1906 var Hallfrid 20 år, og ho byrja på Angells privatskole i Kvæfjord. Året etter gifte ho seg like godt med grunnleggaren av skulen, Rasmus Chr. Angell (1875 – 1907). Uheldigvis døyr han av tuberkulose året etter. Hallfrid arbeidde nokre år som huslærar ulike stader i Nord-Norge, før ho reiste til Kristiania. Der livnærte ho seg som kontordame, journalist og privatlærar. Ho gifte seg på nytt med journalisten Olav Lüchen Kopstad (1896 -1915), men det året ho føder dottera Solfrid, døyr han òg. Dottera vart send nordover, medan ho vart att i hovudstaden for å arbeide og studere.



I 1925 fullfører Hallfrid eksamen artium. Då er ho 39 år, og gift for tredje gong med arkitekten Julius Christiansen (1880 – 1967). Ekteskapet og den økonomiske tryggleiken gav henne moglegheit til å utdanne seg vidare. Ti år etter eksamen artium, disputerte ho for doktorgraden med avhandlinga «Gimsøy-målet» (1935). Då vart ho den aller fyrste kvinna med doktorgrad i nordisk språkvitskap.